Opis
Płyty z poliwęglanu komorowego są bardzo chętnie wykorzystywane w budownictwie. Popularność zawdzięczają swoim właściwościom mechanicznym i termicznym. Płyty z poliwęglanu są stosowane do aranżacji wejść do budynków oraz budowy zadaszeń tarasów i balkonów.
Poliwęglan komorowy bezbarwny 10 mm 2,10×2,0 m – zalety:
- bardzo dobre parametry izolacyjne
- dobra przepuszczalność światła
- niski ciężar płyt sprawia, że zadaszenie nie wymaga kosztownej konstrukcji nośnej
- odporne na uderzenia i zarysowania
- odporne na warunki atmosferyczne i promieniowanie UV
- dobra ognioodporność
- możliwość gięcia płyt na zimno
- łatwość obróbki i montażu
Właściwości płyty:
- Płyta komorowa poliwęglanowa o grubości 10 mm
- bezbarwna
Wymiary:
- szerokość: 2100 mm
- długość: 2000 mm
Ułożenie arkuszy:
- Arkusze poliwęglanu komorowego montujemy z kanałami żebrowymi nachylonymi ku dołowi. W ten sposób zmniejsza się gromadzenie brudu wewnątrz arkusza i ułatwia odprowadzanie skroplonej wilgoci.
- Płyty powinny być montowane przylegającymi krawędziami połączonymi profilem szybowym dostosowanym do systemu oszklenia.
- W przypadku płyt umieszczonych w płaskiej lub poziomej pozycji (dachy, górne świetliki) niezbędne jest co najmniej 5-procentowe nachylenie. Zaleca się jednak co najmniej 10-procentowe nachylenie. Większe nachylenie zapewnia lepsze odprowadzanie wody deszczowej i samooczyszczanie. Zmniejsza to ryzyko infiltracji wodą i zanieczyszczeniami przez złącza i śruby mocujące. Większe nachylenie przyczynia się do pozbycia się wrażenia ugięcia blachy pod wpływem ciężaru.
- Długość jest określana jako równoległa do żeber, a szerokość jest zawsze prostopadła do żeber.
Montaż płyt:
- Do montażu płyt można zastosować różnego rodzaju mocowania, występujące na rynku. W zależności od grubości płyt, wielkości obciążenia i sposobu mocowania należy dostosować rozstawy podpór w konstrukcji nośnej. W celu dobierania rozstawu podpór zaleca się skorzystanie ze szczegółowych wykresów i tabel opracowanych przez producentów płyt.
- Płyty poliwęglanowe posiadają warstwę chroniącą przed promieniowaniem UV. Która zabezpieczona jest folią maskującą z licznymi nadrukami, co więcej folia wskazuje, którą stroną montujemy płyty w kierunku światła.
- Przed montażem płyty należy usunąć część folii zabezpieczającej, resztę usuwamy niezwłocznie po zamontowaniu płyt.
- Otwory w płytach kanalikowych z poliwęglanu można wiercić za pomocą typowych wierteł do metalu lub wierteł widiowych.
- Otwory muszą być większe od średnicy wkrętu o 2 mm i nie mogą być bliżej niż 40 mm od brzegu płyty.
- Należy pamiętać, aby płyta podczas wiercenia przylegała do podłoża.
Cięcie płyt:
- Płyty z poliwęglanu można ciąć piłą tarczową o drobnych zębach lub piłą ręczną pod niewielkim kątem. Podczas cięcia płytę podpieramy możliwie blisko ostrza i należycie unieruchamiamy, wyeliminujemy w ten sposób naprężenia i wibracje.
- Należy usunąć z płyty pył i wiórki sprężonym powietrzem. Otwarte komory powstałe po rozcięciu płyty, zabezpieczamy taśmą paroprzepuszczalną, dzięki temu ochronimy kanały przed wnikaniem kurzu i insektów.