Opis
Poliwęglan komorowy to nowoczesne tworzywo sztuczne, które stanowi doskonały zamiennik dla szkła. Znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie. Płyty poliwęglanowe mają szereg ciekawych właściwości mechanicznych i termicznych. Wyróżniają się odpornością na uderzenia i zarysowania oraz niekorzystne warunki atmosferyczne i promieniowanie słoneczne. Charakteryzują się dobrą ognioodpornością. Są lekkie i nie wymagają skomplikowanej konstrukcji nośnej. Można je łatwo kształtować, ciąć i wyginać na zimno. Dzięki tym właściwościom płyty z poliwęglanu stosuje się do wykonywania zadaszeń tarasów i balkonów, świetlików i klap dachowych, ogrodów zimowych, oranżerii i szklarni, witryn sklepowych czy osłon przeciwuderzeniowych i antywłamaniowych.
Poliwęglan komorowy dymny 10 mm 2,10×2,0 m – zalety:
-
- bardzo dobre parametry izolacyjne,
- dobra przepuszczalność światła,
- niski ciężar płyt sprawia, że zadaszenie nie wymaga kosztownej konstrukcji nośnej,
- odporne na uderzenia i zarysowania,
- odporne na warunki atmosferyczne i promieniowanie UV,
- dobra ognioodporność,
- możliwość gięcia płyt na zimno,
- łatwość obróbki i montażu.
Właściwości płyty:
-
- płyta komorowa poliwęglanowa o grubości 10 mm,
- grafit
Wymiary:
-
- szerokość: 2100 mm,
- długość: 2000 mm.
Ułożenie arkuszy:
-
- Arkusze poliwęglanu komorowego montuj z kanałami żebrowymi nachylonymi ku dołowi. W ten sposób ograniczysz gromadzenie się brudu wewnątrz arkusza i zapewnisz lepsze odprowadzanie skroplonej wilgoci.
- Płyty montuj przylegającymi krawędziami połączonymi profilem szybowym dostosowanym do systemu oszklenia.
- W przypadku płyt umieszczonych w płaskiej lub poziomej pozycji (dachy, górne świetliki) zachowaj co najmniej 5-procentowe, a najlepiej 10-procentowe nachylenie. Im większe nachylenie, tym lepsze odprowadzanie wody deszczowej i samooczyszczanie, co obniża ryzyko infiltracji wodą i zanieczyszczeniami przez złącza i śruby mocujące. Poza tym większe nachylenie przyczynia się do wyeliminowania wrażenia uginania się blachy pod wpływem ciężaru.
- Długość jest określana jako równoległa do żeber, a szerokość jest zawsze prostopadła do żeber.
Montaż płyt:
-
- Płyty montuj za pomocą jednego z systemów mocowań występujących na rynku. Rozstaw podpór w konstrukcji nośnej dostosuj w zależności od grubości płyt, wielkości obciążenia i sposobu mocowania. Aby dobrać właściwy rozstaw podpór, skorzystaj ze szczegółowych wykresów i tabel opracowanych przez producentów płyt.
- Płyty poliwęglanowe mają warstwę chroniącą przed promieniowaniem UV. Ma ona folią maskującą z licznymi nadrukami, dzięki której poznasz, którą stroną zamontować płyty w kierunku światła. Przed montażem płyty usuń część folii zabezpieczającej. Resztę folii zdejmij od razu po zamontowaniu płyt.
- Otwory w płytach kanalikowych z poliwęglanu wierć za pomocą standardowych wierteł do metalu lub wierteł widiowych. Otwory powinny być większe od średnicy wkrętu o 2 mm i nie powinny znajdować się bliżej niż 40 mm od brzegu płyty. Podczas wiercenia otworów zadbaj o to, aby płyta przylegała do podłoża.
Cięcie płyt:
-
- Do cięcia płyt z poliwęglanu stosuj piłę tarczową o drobnych zębach lub piłę ręczną. Cięcie wykonaj pod niewielkim kątem. Podczas cięcia płytę podeprzyj możliwie blisko ostrza i należycie unieruchom, aby pozbyć się naprężeń i wibracji.
- Do usunięcia z powierzchni płyt pyłu i wiórków użyj sprężonego powietrza. Po rozcięciu płyty powstają otwarte komory – zabezpiecz je taśmą paroprzepuszczalną. W ten sposób uchronisz kanały przed wnikaniem kurzu i insektów.
